Sytuacja kobiet w XIX w.

Polskie kobiety w XIX stuleciu znajdowały się w bardzo trudnej sytuacji. Ponieważ był to okres zaborów ich ojcowie, mężowie czy też synowie trafiali do więzień albo byli zmuszani do wyjazdu na Syberię. Opuszczając kraj mężczyźni często zostawiali w nim kobiety, w tym samotne matki, które z powodu ograniczających je praw zazwyczaj podejmowały wyczerpującą pracę w fabryce. Kobiety nie mogły posiadać majątku i samodzielnie nim zarządzać czy też podróżować. Miały również problemy ze zdobyciem wyższego wykształcenia, co rzecz jasna nie było spowodowane mniejszą ich inteligencją, a jedynie uprzedzeniami panującymi w społeczeństwie.

Taki układ wydawał się kobietom zdecydowanie niesprawiedliwy, zwłaszcza, że patriotki również podejmowały działania niepodległościowe i były przekonane, że po odzyskaniu przez Polskę niepodległości nadanie im równych praw, a w szczególności wyborczego, należy im się.

Właśnie ze względu na dyskryminację w społeczeństwie w XIX wieku kobiety intensywnie zaczęły podejmować działania emancypacyjne.

Kobiety pracujące w fabryce (źródło: histmag.org)